ยินดีต้อนรับสู่วิถีชีวิตเกษตกรไทย

ป่าชุมชน...กับคนพอเพียง

"ตำนานการหาเห็ด"

        ป่าชุมชนเป็นป่าที่มีไว้สำหรับให้คนในชุมชนนั้นๆ  ได้ใช้ประโยชน์  ไม่ว่าด้านอาหาร  ยารักษาโรค  และแหล่งที่อยู่อาศัย
        เป็นหมู่บ้านเล็กๆ    หมู่บ้านแห่งนี้ มีป่าชุมชนบน  ได้ใช้ประโยชน์ร่วมกัน  ในป่าชุมชนแห่งนี้  จะมีต้นไม้นานาชนิด  แต่มีมากที่สุดคือต้นยูคาลิปตัส  ชาวบ้านจะรักและหวงแหนผืนป่าแห่งนี้    หลายคนอาจสงสัยว่า  ป่าชุมชนแห่งนี้ให้อะไรกับชาวบ้าน  ทำไมเขาจึงรักและหวงแหนมาก 

        แต่เมื่อเราได้เข้าไปสัมผัสอย่างลึกซึ่ง  จะทราบว่าชาวบ้านได้ประโยชน์จากป่าแห่งนี้นานัปการ  อย่างในช่วงฤดูฝน  ชาวบ้านก็ทำนา    เมื่อเสร็จสิ้นภาระกิจ ในแต่ละวันของการทำงาน ชาวบ้านจะเข้าไปหาหน่อไม้  หาเห็ด ในป่าชุมชนแห่งนี้เพื่อนำมาประกอบอาหาร  เหลือจากการรับประทาน  ชาวบ้านจะนำออกขายริมทางหลวงแผ่นดิน  สาย.......

                                  ทางหลวงแผ่นดินสาย ...... ทิศตะวันออกติดกับศรีสะเกษ ทิศตะวันตกไปแยกบ้านม่วงหมาก,อำเภอรัตนบุรี

ในช่วงฤดูฝน  สิ่งที่จะเห็นตลอดเส้นทางคือ  ภาพชาวบ้านวางเห็ดและหน่อไม้ขายริมทางด้วยราคาย่อมเยา  ชาวบ้านบอกว่า  เมื่อเหลือกินก็นำออกขาย  เพื่อจะนำเงินที่ได้ไปใช้จ่ายด้านอื่น ๆ  เพื่อลดภาระค่าใช้จ่าย ที่ลูกๆ  ส่งมาให้จากการไปทำงานที่กรุงเทพฯ 

ว่างจากการทำไร่ทำนา  หาเห็ดจากป่าออกขายริมทาง

ชาวบ้านนำเห็ดชนิดต่างๆ ที่หาได้ออกขายริมทางหลวง

         นักเรียนกลับจากโรงเรียนก็เข้าป่า หาเห็ดในช่วงเย็น  หรือวันหยุดเสาร์อาทิตย์  เพื่อเป็นค่าขนม  แบ่งเบาภาระของผู้ปกครอง

  เห็ดในป่าชุมชนแห่งนี้มีหลายชนิดทั้งเห็ดที่กินได้และเห็ดมีพิษ  แต่เด็กที่นี้ได้ติดตามผู้ปกครองไปหาเห็ดตั้งแต่ตัวเล็กๆ  ทำให้เด็กรู้จักเห็ดในป่านี้ดี

           เห็ดที่ชาวบ้านหาได้ในป่าชุมชนแห่งนี้มีหลายชนิด

เห็ดผึ้งขม
       
              ชาวบ้านเรียกว่า  "เห็ดผึ้งขม"  จะมีสีม่วง  ก้านจะแข็งมีรสขมจัด  ต้องต้มทิ้งน้ำประมาณ  2-3  ครั้ง  จึงจะนำมาประกอบอาหารได้ชาวบ้านมีความเชื่อว่าความขมของเห็ดผึ้งขม  จะช่วยบรรเทาโรคความดันโลหิตสูงและโรคเบาหวานได้

 เห็ดขาวยูคา

 ลักษณะจะมีสีขาว  ก้านจะเปราะบางกว่าเห็ดผึ้งขม  ชาวบ้านเรืยกว่า "เห็ดขาวยูคา"  เพราะจะเกิดมากบริเวณใต้ต้นยูคาลิปตัส
 เมื่อนำมาประกอบอาหารจะมีรสหวาน  ชาวบ้านมักจะนำมาทำ ลาบเห็ด  ก้อยเห็ด  แกงเห็ด  ลวกเห็ดเป็นผักเคียงน้ำพริก
 

เห็ดระโฮก
  เห็ดระโฮก  ดอกใหญ่สีเหลือง แกงใส่น้ำปลาร้าหอมอร่อย  หรือจะผัดกับน้ำมันหอยก็ได้

เห็ดชนิดต่างๆ  มีบ้างประปราย  ไม่มากนัก

          ในช่วงฤดูแล้ง  บริเวณป่าชุมชนแห่งนี้  จะมีไข่มดแดง  แมงจั๊กจั่น  เป็นรายได้เสริมใช้กับชาวบ้านในชุมชน

ไข่มดแดงอาหารเลิศรส  โปรตีนสูง

แมงจักจั่น  ห่อใบกุงไว้เพื่อไม่ให้มันตาย

           มาถึงตอนนี้  คงไม่มีใครสงสัยว่าทำไมชาวบ้านจึงรักป่าชุมชนแห่งนี่มาก  เพราะป่าแห่งนี้เป็นชีวิตของพวกเขา 
ป่าให้อาหาร  ป่าให้ยารักษาโรค  ให้ที่พักร่มเงา  และเป็นแหล่งพบปะของกลุ่มแม่บ้าน  ยามที่ออกหาเห็ด

           ชาวบ้าน  แม้จะมีอาชีพหลักที่รายได้ไม่สูงนัก  แต่พวกเขาก็อยู่ได้อย่างมีความสุข  เพราะพวกเขามีป่าชุมชนที่อุดมสมบูรณ์เพียงพอ สำหรับการดำเนินชีวิต อย่างพอเพียง ของพวกเขา

ไม่ผิดเลยถ้าจะเรียกความสัมพันธ์ของพวกเขาว่า  "ป่าชุมชน... กับคนพอเพียง"  "ตำนานการหาเห็ด"

ที่มาภาพ :  สุจินต์  สวนไผ่  และ
http://rookiedesign.exteen.com/images/1.jpg
 http://rookiedesign.exteen.com/images/2.jpg
ที่มาข้อมูล  :  สุจินต์  สวนไผ่